Mannen

Wat ik mij afvraag is waarom er tegen mannen altijd wordt gezegd dat ze harder moeten zijn, hun emoties niet mogen tonen en waarom het mietjes zijn wanneer ze over hun gevoel praten? 

 

Waarom wordt het mannen zo aangeleerd dat ze alleen maar vast in hun hoofd zitten en ze niet hun gevoel kunnen toelaten? Wanneer ze hun gevoel toelaten en hulp zoeken of er over wordt gepraat, dan wordt het afgescheept van dat ze harder moeten zijn, of dat het niet erg is. En mannen houden dit onder elkaar ook nog eens in stand he! omdat ze gewoon niet beter weten en denken dat ze tegenover elkaar moeten opscheppen om man te zijn of om geaccepteerd te worden!

 

Het verwerken van het hoofd is 1ding, maar het verwerken van het gevoel is iets heel anders. 

 

Je kan het hoofd aanpraten dat ze harder moeten zijn of dat wanneer ze uiten dat het ergens vandaan komt en ze daar maar rust mee moeten hebben omdat ze het begrijpen in logica waarom iets is gebeurd, maar dat is niet je gevoel toelaten. Dit is nog steeds je gevoel wegdrukken en kijken met je brain, je ego.

 

Mannen praten elkaar lust aan omdat ze stoer moeten zijn of anders niet mans genoeg zijn. Ze kijken letterlijk met hun ego, wat deze hele maatschappij ze leert en iedereen in stand houdt. Het ego ziet lust, maar wat wil het hart dan? 

Zodra er over gevoelens of emoties worden gepraat, dan slaan ze met elkaar dicht en wordt het onderwerp snel veranderd naar iets seksueels... Waarom is dit, want het ziet er bij mij naar uit dat het mannen zo wordt aangeleerd dat ze niet mogen voelen en zich dan ook gewoon geen raad weten hoe ze überhaupt dat gevoel moeten toelaten.. Ze praten het voor zichzelf goed met het ego en onderdrukken wat er echt gaande is in hunzelf. Want jaaa ze moeten wel een man zijn.

 

wat zich dan weer uit in woede, verbloemde onzekerheid, vluchtgedrag of wat dan ook.

Er is mannen geleerd om continu vanuit het ego te bewegen, want anders zijn ze niet mans genoeg. Terwijl ze hiermee hun hele zijn onderdrukken, want mannen hebben ook gevoel, ze weten alleen niet hoe ze dit naar boven moeten laten komen.

Nog erger wij vrouwen zijn zelfs in onze mannelijke energie gestapt, omdat wij denken dat het allemaal moeten doen, omdat de man niet weet hoe. Ze weten niet hoe ze moeten verbinden, hoe ze moeten communiceren zonder controle, hoe ze moeten uiten en hoe ze überhaupt hun gevoel moeten toe laten. 

 

Ik heb laatst uitgelegd aan iemand dat er tussen lust en liefde verschil zit en wanneer je echt van iemand houdt is er passie in plaats van lust. 

Een man die zijn gevoel kan toelaten is een man in zijn kracht en deze wereld is er zo op gebaseerd dat niemand dit ook maar is geleerd. 

 

Kunnen wij voor onze mannen even wat ruimte gaan creëren dat zij gewoon zichzelf kunnen zijn, ook in hun praten.. en doen en nee, dat betekent niet dat we alle ego gedrag moeten accepteren, want wanneer jij aan een man uitlegt zonder oordeel wat het met jou doet en deze man geeft om jou, dan geef je hem ook de ruimte om zichzelf te zijn en laat hem praten zonder oordeel. Luister naar elkaar met compassie en stel je grens. Wanneer je van elkaar houd is er wederzijds begrip, word je bewust van je eigen gedrag omdat je het hier met elkaar over kan hebben. En ik zeg erbij nee, hoeft je niet aan te passen omdat iemand dat van jou verwacht, wanneer jij van jezelf houdt en oprecht van iemand anders houdt vanuit je hart, dan wil je dingen vanuit jezelf doen. Niet vanuit een wond om te pleasen, maar vanuit liefde. 

 

Het is geen strijd tussen mannen en vrouwen en mannen en vrouwen kunnen elkaar ook echt wel begrijpen. Er werd tegen mij gezegd waarom moeten wij investeren als man in een vrouw, wij willen maar 1 ding en wanneer we dat in de avond niet krijgen, ja waarom dan al die moeite. Alleen de insteek hiervan is verkeerd. Dit kwam trouwens uit de mond van iemand die nog geprogrammeerd in het oude is en een wond in zich draagt van het onderdrukken, want hij zij erbij wij kunnen niet praten! hmmm Je kan niet praten of je wil niet praten, omdat je dit niet is geleerd en je niet weet hoe het moet? + je bent bang dat wanneer je praat je niet geaccepteerd word in wie je bent.

 

Ik snap waar het vandaan komt hoor (door de mannelijke controle wereld dat is gecreëerd) bij het vroegere niet huilen, je bent toch geen mietje.

Opstaan, tranen afvegen en doorgaan. Door porno en alles wat mannen in stand houden om een vrouw als lust object te bekijken. 

Maar even een vraag wil je een vrouw die van jou houd, er voor jou wil zijn, waar je open en eerlijk tegen kan zijn, waar jij als man volledig jezelf kan zijn en waar je op kan bouwen en een leven mee kan delen of wil je alleen maar denken aan de lust, die klaar staat om alleen je zaadlozing te vervullen? (en ik hoor je denken). 

 

Dit is toch zo niet wat je als man jezelf gunt en je eigen zoons gunt? 

Het ego heeft zich zo hoog opgetrokken door programmeringen en is door vrouwen ook nog eens gestimuleerd, omdat wij vrouwen denken dat dit normaal is van de man, waardoor de meesten oordelen. (en ik kan je vertellen vrouwen dat heel wat mannen niet open en eerlijk met jullie durven te communiceren, omdat ze bang zijn voor oordeel). 

In feite willen wij mannen en vrouwen beiden hetzelfde, maar hebben wij relaties met elkaar vanuit wonden, vanuit programmeringen in wat mensen denken dat normaal is. 

 

De liefde tussen een man en een vrouw is geen lust, dat is passie. Lust is ego, passie is je hart. Er zit verschil tussen aantrekkingskracht en van iemand compleet houden zoals ie is, waarbij jij jezelf niet hoeft weg te cijferen en je een toevoeging bent in elkaars leven.  

Dit kunnen we alleen bereiken wanneer we instaat zijn om aan ons zelf te werken, onze eigen waarde en het respect voor onszelf ontwikkelen. Wanneer we de liefde voor ons zelf ontwikkelen, want immers met de liefde voor jezelf, kun je kijken met liefde naar de ander en gezonde grenzen zetten, met ruimte voor wederzijds begrip en liefde vanuit het hart voor elkaar. Elkaar zien en horen met compassie voor elkaar.